هاشمیان: پشت انتخاب بیشتر مربیان خارجی در ایران دلال ها هستند، امیدوارم پرسپولیس با برانکو قهرمان آسیا گردد - مجله کالارنا

با قیمت بلیط مالزی سنگاپور از توسعه یافته ترین کشور شرق آسیا دیدن کنید. با ما به کوالالامپور ، پنانگ و لنکاوی سفر کنید و از سفری دل انگیز لذت ببرید.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرنگاران، وحید هاشمیان با جدیت خاصی کلاس های مربیگری خود را پشت سر گذاشت و توانست مدرک پرولایسنس را هم دریافت کند. او حالا پس از بررسی شرایط مختلف، از سال جاری کار مربیگری خود را به صورت جدی تر آغاز کرد و اکنون در تیم زیر 17 ساله های هامبورگ به عنوان مربی مشغول به فعالیت است. هاشمیان که کار جدی خود را در باشگاه هامبورگ پیگیری می نماید، در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرنگاران در مورد شرایطی که در مربیگری دارد، شرایط تیم زیر 17 سال هامبورگ و مسائلی از این دست صحبت کرد و البته بسیار گلایه مند بود که صحبت های او در مورد فوتبال و فلسفه آن بازخوردی در فوتبال ایران ندارد و به نوعی صحبت درباره این مسائل بی فایده است. مشروح گفت وگوی مربی ایرانی باشگاه هامبورگ را در ادامه می خوانید:

خبرنگاران: بالاخره پس از تحمل سختی های زیاد و حضور در کلاس های مربیگری، کار رسمی خود را مدتی است در تیم زیر 17 ساله های هامبورگ آغاز کردید. در این خصوص شرح می دهید؟

برای وارد شدن به مربیگری همواره درها برای من باز بود و می شد این کار را زودتر آغاز کنم، اما باید چند مورد را در نظر می گرفتم. اینکه انتخاب خوبی داشته باشم و کنار خانواده ام بمانم. این مسائل باعث می شد که انتخاب برای من سخت شود. قبل از پیوستنم به تیم زیر 17 ساله های هامبورگ نیز، حدود 6 ماه در تیم های پایه این باشگاه بودم که این مدت هم به نوعی خودش دوره ای برای یادگیری بود.

خبرنگاران: مسلماً آلمان و باشگاهی مانند هامبورگ مثل فوتبال ایران نیست که مربیان در روز 3، 4 ساعت کنار تیم حضور داشته باشند. شرایط شما به چه شکل است؟

دقیقاً همین طور است، چون به طور مثال من روز پنجشنبه ساعت 10 در باشگاه کارم را آغاز کردم و تا ساعت 20:30 آنجا کار می کردم. ساعت کاری ما مختلف است، اما کاملاً مانند یک تیم حرفه ای در تیم زیر 17 سال کار می کنیم. کادر مربیگری، پزشکی و بدنسازی تیم های پایه هم مانند تیم حرفه ای برای بازیکنان وقت می گذارند و تمام وقت در اختیار باشگاه هستم.

خبرنگاران: یعنی ساعت کاری شما از یک کارمند هم بیشتر است.

خب کارمندها آخر هفته تعطیل هستند، اما ما همین تعطیلی را هم نداریم. شاید مثلاً یک روز در وسط هفته تعطیل شویم، اما کاملاً مانند تیم حرفه ای هامبورگ مشغول فعالیت هستیم و حرفه ای تمرینات را دنبال می کنیم.

خبرنگاران: شما به عنوان مربی تیم زیر 17 ساله های هامبورگ چه وظایفی دارید. مثلاً طراحی تمرینات و زیر نظر دریافت بازیکنان با شماست و وظیفه خاصی دارید؟

همواره تصمیم گیرنده در هر تیمی سرمربی است و من هم کنار سرمربی تیم حضور دارم و کارها را با یکدیگر انجام می دهیم. به سرمربی تیم یاری می کنم، بازی های حریفان را با هم بررسی می کنیم و البته بررسیور تیم هم کنار ما حضور دارد و درباره نحوه بازی تیم و سایر مسائل نیز با هم همفکری می کنیم. تمرینات هم به همین شکل است، اما تقسیم کار فرق دارد. مثلاً من هر روز در آخر تمرین پروتکل تمرین را برای باشگاه می نویسم و برنامه های طولانی مدت 4 و 6 هفته ای باشگاه نیز به عهده سرمربی است. هر کسی اینجا با نظم خاصی کاری که به او محول شده را باید انجام بدهد.

خبرنگاران: در آلمان این طور است که مربیان هم مانند بازیکنان در راستای قرار می گیرند که کم کم بالا می آیند و از رده هایی پایین تر به سرمربیگری تیم های بزرگ می رسند. این راستا برای شما به چه شکل خواهد بود؟

قرار دریافت در راستا، معین نیست چه انتهای داشته باشد و انتها شما کجاست. در فوتبال هیچ وقت نمی شود برنامه ریزی کرد که چه کاری انجام می دهید. فوتبال به حوادث و اتفاقات بستگی دارد، اما سیستم کار در آلمان این طور است که همانند بازیکن سازی، مربی سازی هم می نمایند. ناگلزمن در هوفنهایم از همین چرخه سرمربی این تیم شد. سرمربی شالکه فقط 32 سال سن دارد و در آلمان هر مربی مانند باشگاه فلسفه دارد. هر مربی فلسفه بازی کردن دارد که فلسفه بازی را در تمرینات اجرا می نماید. مربیان اینجا همواره آموزش می بینند و خود من با اینکه بهترین آموزش ها را دیدم، اما اگر بگویم هر روز در تمرین نکته جدیدی یاد می گیرم، دروغ نگفته ام.

خبرنگاران: فلسفه خود شما در تیم هامبورگ چیست؟

خب فلسفه موضوع ساده و کمی نیست که بتوان در دو کلام آن را گفت. فوتبال از بخش های مختلفی تشکیل شده و بیان کردن فلسفه به این راحتی نیست، اما اگر بخواهم ساده بگویم، ما با این تفکر پیش می رویم که در بازی رجحان مان را به تیم حریف تحمیل کنیم و بتوانیم نسبت به هر بازی متغیر بازی کنیم. اینکه در زمین برتر باشیم و زمانی که توپ در اختیارمان است، بتوانیم تاکتیک مان را به خوبی اجرا کنیم و زمانی هم که توپ نداریم، خیلی زود توپ را پس بگیریم. فقط یک موضوع برای خودم جالب است که می خواهم بگویم.

خبرنگاران: بفرمایید ...

من مدت هاست درباره این مسائل صحبت می کنم و همواره هم مصاحبه های بلندی درباره نظم، تاکتیک، فلسفه فوتبال و ... داشته ام، اما احساس می کنم از گفتن این صحبت ها فقط خسته می شوم، چون کسی به این صحبت ها اهمیت نمی دهد. صحبت کردن درباره این ساختارها به درد فوتبال ایران نمی خورد، وقتی به چیزی قائل نیستیم و از این مسائل استفاده ای نمی کنیم. شما ببینید ما کدام مربی جوان را در فوتبال مان ساخته ایم؟ یک مربی که مدارج مربیگری را بگذراند، از پایه ها کارش را آغاز کند و کم کم بالا بیاید. کمیته فنی فدراسیون فوتبال ما چقدر اشتباه های انتخاب داشته و چقدر شکست برای فوتبال ما به بار آمده است؟ همواره هم خودشان را قایم می نمایند، ماندگار هستند و مربیان شان هم پست های بالاتر می گیرند. چندین سال است کمیته فنی فدراسیون فوتبال تیم امید را نابود می نماید و هیچکس هم اهمیت نمی دهد. حالا این صحبت های من چه سودی برای فوتبال ایران دارد جز اینکه از گفتن آنها خسته می شوم و حتی برای مخاطبان هم جذابیتی ندارد. وقتی به محتوای فوتبال اهمیتی داده نمی شود، این صحبت ها هم بی فایده است.

خبرنگاران: خب شاید این صحبت ها برای خیلی ها جذاب باشد و تکرار آن هم به نوعی جنگیدن با نحوه مدیریت و برنامه ریزی فوتبال ایران تا بالاخره روزی در راستا درست قرار بگیریم.

من سؤالم این است چرا یک مربی آلمانی به فوتبال ما نمی آید و چرا یک مربی هلندی وارد فوتبال ایران نمی شود؟ یک مربی را می آوریم، میلیاردی به او پول می دهیم، او را بیرون می اندازیم و یک مدت در کشورهای مختلف می شود و در آخر بازهم به فوتبال ایران باز می شود. پشت داستان انتخاب این مربیان چه چیزی است؟ من می گویم حتماً دلال وجود دارد. مگر می شود این اتفاقات به این راحتی در فوتبال ما رقم بخورد، در حالی که مربیان خوبی حاضرند به فوتبال ایران بیایند، اما هیچ راهی برای آنها وجود ندارد.

خبرنگاران: شاید مثال واضح صحبت های شما دراگان اسکوچیچ باشد. این مربی پس از حضور در ملوان و فولاد که در نهایت از فولاد اخراج شد، نزدیک به دو سال می شود که مربیگری نمی نماید و مشغول تفریح و گردش است، اما اکنون گزینه جدی برای جانشینی علیرضا منصوریان در استقلال است.

این مسائل به من مربوط نمی شود و به مسئولان باشگاه استقلال ارتباط دارد. فقط برای شما مثالی بزنم که سیستم کار در باشگاه هامبورگ به چه شکل است. ما در اینجا زنگ ورزش بچه ها در مدرسه را در اختیار داریم. به این شکل که زنگ ورزش بچه ها، سرویسی آنها را به باشگاه می آورد و بازیکنان در این زمان با مربیان مختلف نیازهایی که به لحاظ تکنیکی و تاکتیکی دارند را دنبال می نمایند. زنگ ورزش اینجا برای بهبود شرایط بازیکنان است و خودتان ببینید از زمان به چه شکل استفاده می شود. دیگر از سایر مسائل بگذریم.

خبرنگاران: اگر تمایل دارید، درباره تیم ملی هم صحبت کنیم.

به نظرم تیم ملی ما نتایج بسیار خوبی در انتخابی جام جهانی گرفت. ما در دفاع بسیار خوب بودیم و مقتدرانه هم به جام جهانی صعود کردیم. من بازی با سوریه را ندیدم، اما از حالا به بعد باید به فکر آماده سازی تیم ملی باشیم. اگر تدارک خوبی ببینیم و بازی های تدارکاتی خوبی با تیم های مختلف جهان انجام بدهیم، می توانیم امیدوار باشیم که در جام جهانی شرایط خوبی داشته باشیم.

خبرنگاران: طبق برنامه اعلام شده تیم ملی در چند برهه زمانی مختلف 8 بازی محبت آمیز انجام می دهد که در اولین گام به مصاف توگو و روسیه می رویم. این برنامه می تواند به تیم ملی یاری کند؟

قطعاً مربیان تیم ملی همه چیز را در نظر گرفته اند و برنامه ریزی نموده اند، البته نباید فراموش کنید زمانی که بازی های لیگ در کشورهای مختلف برگزار می شود، شما نمی توانید بازی محبت آمیز برگزار کنید!

خبرنگاران: و صحبتی هم درباره پرسپولیس داشته باشیم که با الهلال در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا بازی سختی دارد.

فقط امیدوارم که پرسپولیس بتواند مقتدرانه به ملاقات فینال صعود کند. بعد از اینکه پاس در سال 92 میلادی قهرمان آسیا شد و پس از آن مسئولان وقت این تیم را نابود کردند، امیدوارم پرسپولیس بتواند با مربی خوبی چون برانکو به مقام قهرمانی برسد.

گفت وگو: علیرضا محرمی