چگونه تاج محل عاشقانه ترین بنای تاریخی دنیا شد؟ - مجله کالارنا

به گزارش فرادید، عمارت زیبای تاج محل که یکی از عجایب هفتگانه جهانست، در استان اوتار پرادش و شهر آگرا قرار گرفته است که حدود 200 کیلومتر با دهلی نو فاصله دارد. تاج محل بنایی با 57 متر ارتفاع و عرض 56 متر است و ظاهری مربع شکل درد که ستون هایی در اطراف آن قرار گرفته است.

این بنا در باغ زیبایی بنا شده و استخر بزرگی به نام حوض کوثر درست روبه روی آن ساخته شده است که بر زیبایی و شکوه تاج محل می افزاید. این باغ دقیقا براساس طرح چهار باغ ایرانی ساخته شده است. بنای تاج محل دارای یک گنبد مرمری زیبا است که 35 متر ارتفاع دارد.

داخل عمارت تاج محل که درواقع نوعی آرامگاه است، دارای یک تالار هشت ضلعی زیباست که از هر طرف می توان به آن وارد شد. در وسط این تالار زیبا می توانید گور ممتاز محل را با سنگ قبر الماس کاری شده ببینید که این بنا در یادبود او ساخته شده است.

روی سنگ قبر با خط زیبای ایرانی خطوطی در ستایش او خوشنویسی شده است. در سمت دیگر این قبر نیز گور شاه جهان بنا شده است که از گور تاج محل کمی بزرگتر است. در ساخت این بنا به دستور شاه جهان از 28 نوع سنگ قیمتی مانند مرمر، یشم، کریستال، یاقوت، عقیق سرخ، فیروزه، لاجورد و... استفاده شده است تا زیبایی خیره کننده این بنای افسانه ای دو چندان گردد.

اگر بخواهیم درباره ساخت بنای تاج محل صحبت کنیم، باید بگوییم که همه چیز از عشق آغاز شد. شهاب الدین محمدشاه مشهور به شاه جهان، پنجمین پادشاه سلسله گورکانیان هندوستان بود که این بنای زیبا را به وصیت همسرش ممتاز محل و برای یادبود او ساخت. ارجمند بانو ملقب به ممتاز محل دختر یکی از اشراف زادگان ایرانی به نام عبدالحسین آصف خان بود که در هندوستان زندگی می کرد و ارجمند بانو نیز در شهر آگرای هندوستان به دنیا آمد.

عمه ممتاز محل به نام نور جهان بانو با جهانگیرخان چهارمین پادشاه گورکانی و پدر شاه جهان ازدواج کرد و به این ترتیب شاه جهان با ممتاز محل آشنا و از همان کودکی به او علاقه مند شد. وقتی شاه جهان به سن ازدواج رسید، مجبور شد بنابرمصالح حکومتی با فرد دیگری ازدواج کند. شاه جهان چند سال بعد از ازدواج دومش، در سال 1612 بالاخره توانست با عشق همیشگی اش یعنی ممتاز محل ازدواج کند. شاه جهان و همسرش ممتاز محل زندگی عاشقانه ای داشتند که 19 سال دوام داشت و حاصل این ازدواج 14 فرزند بود که فقط هفت تا از آن ها زنده ماندند.

شاه جهان به قدری به همسرش علاقه داشت که در همه سفر ها حتی سفر های جنگی او را همراه خود می برد. در یکی از همین سفر ها بود که ممتاز محل درحالی که چهاردهمین فرزندش را به جهان می آورد، سخت بیمار و ناتوان شد و در سن 39 سالگی از جهان رفت. او لحظه آخر وقتی شاه جهان را بر بالینش دید، وصیت کرد تا بنایی زیبا در یادبودش بسازد و بعلاوه تا آخر عمرش با زنی دیگر ازدواج نکند.

شاه جهان، اما به هر دو وصیت عمل کرد. او دستور ساخت بنای تاج محل را صادر کرد و شخصا بر ساخت آن نظارت داشت. اگر در تاج محل و تالار داخلی اش و باغ اطراف آن قدم بزنید، گویی در بهشت قدم می زنید و شاه جهان عقیده داشت این مکان زیبا تجلی خانه ممتاز محل در بهشت است.

بنای زیبای تاج محل تلفیقی از معماری ایرانی و هندی است و ردپای ذوق و هنر ایرانیان را می توان در نقطه نقطه این عمارت زیبا و باغش مشاهده کرد. در ساخت بنای تاج محل معماران ایرانی مانند امانت خان شیرازی و محمد خان شیرازی و بعلاوه معماران هندی و عثمانی حضور داشتند؛ اما شخص شاه جهان بر طراحی های اصلی نظارت داشت.

شاه جهان که مانند پدربزرگش، اکبرشاه گورکانی علاقه زیادی به فرهنگ و ادب فارسی داشت، در ساخت بنای تاج محل بسیار متاثر از فرهنگ و معماری ایرانی بود تا جایی که می توان گفت در تاج محل بیش از آنکه معماری هندی را مشاهده کنید، شاهد معماری ایرانی هستید.

شاه جهان در وصف تاج محل گفته است: محکوم پناهش را اینجا می یابد. اینجا جایی است که آزاد خواهد شد. گناهکار باید راهی این عمارت گردد؛ چرا که تمام گذشته پر از گناهش در اینجا شسته خواهد شد. نمای این بنا حزن انگیز است و ماه و خورشید اشک به چشم های شان می آید. در این جهان این آرامگاه بنا شد تا افتخار سازندگانش در کنار آن به نمایش گذاشته گردد.