انشا درباره باران - مجله کالارنا

خبرنگاران | سرویس سرگرمی - برای نوشتن انشا درباره باران ابتدا به شیوه پرورش موضوع عمل کنید. یعنی هر چیزی را که با باران مرتبط است، بنویسید. درباره موضوع انشا از خودتان سؤال های گوناگون و متنوع بپرسید. سپس پرسش هایی را که راجع به موضوع طرح کردید، پاسخ دهید. از ضرب المثل ها و اشعار شاعران عظیم یاری بگیرید. اجزای نوشته که شامل ساختار و محتوا هستند را در نظر بگیرید و بندهای مقدمه، بدنه و جمع بندی را از قلم نیاندازید.

در ادامه مطلب با رعایت این موارد دو انشا برای شما آماده شده است. همچنین انشایی از زبان قطره باران در مطلب انشا به روش جانشین سازی نوشته ایم که خواندن آن خالی از لطف نخواهد بود.

انشا درباره باران

یکی قطره باران ز ابری چکید

خجل شد چو پهنای دریا بدید

از ابری که تمام آسمان را فراگرفته است دوباره باران می بارد. باران آنقدر شاعرانه است که دل مرا با خود به جهانی شعر و ادبیات می برد. به آن جایی که باران می بارد و قطره از دیدن دریا خجل می گردد.

به این فکر می کنم که چرا وقتی یکی قطره باران ز ابری چکید، خجل شد؟ شاعر می گوید از کوچکی خودش و پهناوری دریا شرمسار شد تا اینکه رفت در دل صدفی جای گرفت و به مروارید تبدیل شد.

شاعر برای تواضع داشتن این شعر را سروده اما به نظر من این قطره ها خود مروارید هستند. حتی از مروارید هم ارزشمندتر هستند. چرا که ما برای ادامه حیات به مروارید احتیاج نداریم اما به باران احتیاجمندیم.

البته فقط احتیاج نیست که باران را دوست داشتنی می نماید. باران آنقدر لطیف است که گویی دست طبیعت می خواهد به زمین مهربانی کند و او را مثل مادری که کودکش را نوارش می نماید، لوس کند. باران مثل دانه های مرواریدی است که آسمان به زمین هدیه می دهد. مثل دامادی که بر سر عروس مروارید می پاشد، آسمان هم رشته های دراز مروارید را به زمین هدیه می نماید. باران مثل دعایی است که مستجاب می گردد و نشانه های استجابت را در گوش زمین زمزمه می نماید. باران یک مهمان است، مهمانی که دست خالی نمی آید و دوست داشتن را به خانه ما هدیه می آورد.

و لطافت باران همچنان در ادبیات رسوخ می نماید. خواجه عبدالله انصاری در مناجات نامه خود می گوید:الهی... بر جان های ما جز بارانِ رحمت خود مبار. این تشبیه رحمت خداوند به باران بسیار زیباست. همه می دانیم که رحمت خداوند چقدر بی کران است. وقتی خواجه به باران تشبیه اش می نماید، یکی از نشانه های بی همتا بودن لطافت و مهربانی باران است.

و نه فقط در ادبیات که وقتی باران می بارد کشاورزان که رزق شان را از زمین می گیرند و برای جوانه زدن دانه ها به آب احتیاج دارند، رو به سوی آسمان نموده و خدا را به خاطر باریدن باران شکر می نمایند.

باران از جمله نعمت های خداست که در زندگی ما نقش بسیاری دارد و ما به خاطر آن باید از خدای مهربان سپاسگزاری کنیم.

انشا درباره صدای باران

صدایی توی جهان هست که لذت شنیدن آن خستگی و کسالت را برطرف می نماید و آن صدای منظم ریز ریز باریدن باران است.

دلگیرترین روز هفته بود. کلاس در سکوت فرورفته بود. از پنجره که به بیرون نگاه می کردی، رنگ خاکستری آسمان توی چشم می خورد. معلم داشت از یکی از دانش آموزان درس می پرسید. بقیه خسته و بی رمق نگاهش می کردند. آن دانش آموز به آهستگی و گاهی با اشتباه جواب می داد و بیشتر مواقع سکوت می کرد.

در همین وقت ناگهان صدایی برخاست. صدایی که مثل نوازش گوش ها و یا دست کشیدن بر سر احساس بود. خستگی از تن همه در رفت. بر لب هایی که تا چند دقیقه پیش به طرف پایین کشیده بودند، لبخند نشست.

صدای برخورد باران با پنجره کلاس به گوش می رسید و هر دانش آموزی چیزی می گفت. صدای باران یک نفر را یاد بچگی هایش می انداخت که با بچه ها توی کوچه زیر باران بازی می کردند. یکی از بچه ها گفت:من صدای باران را که می شنوم، یاد صدای پای پدرم می افتم که به خانه نشاط می آورد. صدای پای باران واقعا زیبا و نشاط آور است.

یکی دیگر گفت:من با صدای باران یاد موسیقی می افتم. من به موسیقی علاقه زیادی دارم و به نظرم سمفونی باران زیباترین موسیقی جهان است. دیگری بی مقدمه و با لحن شاعرانه گفت:بیا تا شعر باران را بخوانیم... بچه ها با صدای بلند خندیدند و به او گفتند که باران، شاعرش نموده است.

پس از دقایقی زنگ خورد و دانش آموزان با خوشحالی از کلاس بیرون رفتند تا همراه باران سرود زندگی بخوانند.

صدای باران همواره زیبایی های زندگی را به خاطر می آورد. صدای باران زیباست و شعر باران زیباترین شعر هستی است. من که عاشق صدای باران هستم.