بازگشت به عصر بادبان ها - مجله کالارنا

ایده استفاده از انرژی باد برای به حرکت درآوردن کشتی های باری اقیانوس پیما، سالهاست مطرح است اما حالا، برای اولین بار یک کشتی تجاری بزرگ، واقعا از انرژی باد برای یک سفر آزمایش استفاده نموده و قرار است به زودی اولین سفر واقعی تجاری خود را انجام داد؛ هدف این است که مهار و استفاده از باد و اثر آن بر کاهش استفاده از سوخت های فسیلی آنالیز گردد.

دریانوردی، مسئول حدود 3 درصد از انتشار گاز دی اکسید کربن در دنیاست و به شدت از سوی سرمایه گذارن و گروه های محیط زیستی تحت فشار است تا به روند کربن زدای سرعت ببخشد. رجعت به عصر بادبان ها، یکی از راهکارهای ابتکاری این صعنت در کنار مواردی مثل استفاده از سوخ های پاکی مثل متانول است. و حالا با انجام اولین سفر عملی، به نظر می رسد افق های روشنی در این صعت نمودار شده است.

شرکت آمریکایی که این کشتی را به خدمت گرفته، مدتهاست بر روی استفاده از نیروهای محرکه بادی به عنوان یک گزینه انرژی پاک کار می نماید. به هر حال هر چه باشد، بیشترین جا به جایی های کالاها در بیشتر تاریخ بشر در عصر انسان متمدن، با استفاده از همین انرژی انجام می شده است. این کشتی 80 هزار تنی که مخصوص حمل غلات و محصولات مشابه است، اولین سفر خود را با استفاده از بادبان های فولادی و کامپوزیتی، از شانگهای در چین به سنگاپور انجام داده و برای اولین سفر بین قاره ای تجاری خود، از چین به برزیل آماده می گردد. این اولین بار خواهد بود که از فناوری های نوین بادبانی، در یک سفر تجاری واقعی استفاده می گردد. البته بخشی از این سفر تحقیقاتی است و عملکرد بادبان ها به دقت ثبت می گردد.

این بادبان ها، وقتی که کشتی در بندر هستند، به اصطلاح کشیده می شوند اما در دریا، باز می شوند. آنها 37.5 متر ارتفاع دارند و برای این که عمر طولانی داشته باشند، از همان جنس توربین های بادی هستند که در خشکی و دریا استفاده می شوند.

استفاده از انرژی باد در کنار قدرت موتورهای در این کشتی ها، باعث خواهد شد که انتشار گازهای گلخانه ای آن ها، در مجموع 30 درصد کاهش پیدا کند. شرکتی که این فناوری را در این کشتی پیاده نموده، گفته است که هیچ چیزی تضمین شده نیست و باید دید در آینده تا چه این فناوری مورد استقبال قرار خواهد گرفت. با این حال رئیس این شرکت گفته تا همین 5 تا 6 سال پیش، کربن زدایی در صنعت دریانوردی امری بسیار سخت تلقی می شد اما تغییرات آغاز شده است.

سفر این کشتی شش هفته طول خواهد کشید و نقطه عطفی در تاریخ مدرن دریانوری خواهد بود. پیش بینی می گردد که از سال 2025 میلادی، نیمی از کشتی ها با بادبان هایی مثل این ساخته شوند. یک علت آن، بازدهی مالی است؛ استفاده از هر کدام از این بادبان ها، باعث صرفه جویی یک و نیم تن سوخت در روز می گردد و در نتیجه، فراوری دی اکسید کربن هم به شدت افت خواهد نمود.