برای امنیت زنان در فضاهای شهری هیچ اقدامی انجام نشده است
به گزارش مجله کالارنا، تهران (پانا) - سالهاست بحث امنیت زنان در شهر و فضاهای شهری مطرح می شود، بدون آنکه امکانات قابل توجهی برای زنان در سطح شهر به خصوص در مرکز ایجاد شود، به طوری که بسیاری از معابر از لحاظ نورپردازی و عبور و مرور برای زنان ناامن هستند.
به گزارش ایسنا، فرید فروزانفر دکترای معماری و عضو هیات علمی دانشگاه، اظهار کرد: فضاهای عمومی شهری مکان هایی هستند که به عموم شهروندان تعلق دارند و همه باید فارغ از سن و جنس بتوانند از آنها استفاده کنند.
وی در مورد مسائل زنان در استفاده از فضاهای شهری افزود: زنان به دلایل مختلفی نظیر نوع پوشش، فیزیولوژی، ویژگی های زنانه و فرهنگ و عرف رایج در جامعه محدودیت بیشتری در استفاده از امکانات و فضاهای شهری دارند و استفاده آنها از شهر محدود به مکان ها و زمان های خاصی است.
این دکترای معماری در مورد علت این امر مطرح نمود: از آنجا که طراحان، سازندگان و مدیران شهری عمدتاً زن هستند بنابراین در ساخت شهر به مسائل زنان کمتر توجه شده است؛ عواملی نظیر اندازه، فرم فضاها، اندازه نمایانی و شفافیت در امنیت فضاهای شهری موثر است؛ بی شک فضاهای ال شکل و یو شکل و کوچه های پیچ در پیچ که گوشه های دنج و دور از معرض دید ایجاد می کنند، ناامنی را در فضای شهری افزایش می دهند.
فروزانفر ادامه داد: تاریکی و عدم نورپردازی مناسب می تواند این مشکل را در شب مضاعف سازد؛ بعضی از تاسیسات شهری و وسایل حمل و نقل عمومی نظیر اتوبوس و تاکسی جهت استفاده زنان، علی الخصوص زنان باردار و مادران، مناسب سازی نشده است؛ ایستگاه های اتوبوس و تاکسی در نقاط دور از مرکز شهر در بعضی از ساعات شب، امنیت و نور مناسب را نداشته و غیرقابل استفاده جهت بانوان است.
این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد بیرجند در مورد راهکارهای حل این مشکل اعلام نمود: یکی از تفکرات نوین شهرسازی رایج، که شهر دوستدار زن نام دارد، سعی در مناسب سازی فضاهای شهری برای زنان و ایجاد زمینه جهت حضور و مشارکت بیشتر آنان در امور شهری را دارد.
فروزانفر شرح داد: این تفکر در شهرهایی مانند مونترال کانادا، سئول کره جنوبی، استانبول ترکیه، کوچی هند و تعدادی از کشورهای دیگر در حال انجام است و تا به امروز در شهرهای ایران به صورت جدی به آن پرداخته نشده است.
وی افزود: نظر به جایگاه متعالی زن در تعالیم شرع مقدس اسلام و احترام ویژه مادر به عنوان والد و سازنده نسل تازه، پرداختن به این موضوع در شهرهای ایران اسلامی ضرورت ویژه دارد. در جهت ایجاد شهر دوستدار زن اصلاح کالبد شهری شامل معابر، پیاده روها، خیابان ها، مبلمان و فضاهای شهری در کنار مناسب سازی سیستم حمل و نقل عمومی و فضاهای فراغتی نظیر پارک ها جهت استفاده زنان و بچه ها باشد صورت پذیرد.
وی اظهار کرد: سطوح لغزنده و چاله های سطح خیابان ها و پیاده روها، وجود اختلاف سطح و پله در جهتها که حرکت کالسکه را مشکل می سازد، ارتفاع زیاد جداول وسط بلوارها و نبود بریدگی جهت عبور از خیابان، عرض زیاد جوی های آب و نبود پل بر روی آنان، پیش بینی فضاهای ورزشی و تفریحی مختص بانوان در پارک ها و فضای شهری، پیش بینی اتاق های تعویض کودک در فضاهای عمومی شهری از سایر پیشنهاداتی است که می باید بدانها توجه شود.
وی در پاسخ به این سوال که چه توصیه هایی جهت مناسب سازی فضاهای شهری برای بانوان دارید، افزود: بهبود شرایط روشنایی و نورپردازی معابر و فضاهای شهری، عدم نصب تابلوهای تبلیغاتی بر روی پل های عابر پیاده به شکلی که مانع امکان دیده شدن و نظارت بر جهت پل عابر پیاده شود، ساماندهی زمین های خالی و ساختمان های مخروبه، نظارت بر مکان های خلوت، ایستگاه های اتوبوس و پارک ها علی الخصوص در شبها و اقداماتی از این دست می تواند محیط شهری را جهت استفاده بانوان مناسب سازی کند.
فروزانفر شرح داد: در کنار این امر توجه به مباحث فرهنگی آموزشی و تقویت ارزش های دینی و مذهبی و ارتقای حس تعلق شهروندان می تواند با جلب مشارکت مردم و حساسیت آنها محیط شهری را ایمن سازد؛ در بعد مدیریتی، افزایش تعداد زنان شاغل در سمت های مدیریت شهری، افزایش تعداد مشاوران زن مدیران شهری و تلاش برای برقراری ارتباط و اخذ نظرات و مسائل زنان شهروند در استفاده از فضاهای شهری و همت و عزم مدیران در راستای اصلاح و رفع این مسائل می تواند زمینه را جهت استفاده عادلانه همه شهروندان از فضاها و امکانات شهر فراهم سازد.
منبع: خبرگزاری پانا