آیا فیلم پسر جهنمی: کروکد من می تواند به اثر موفقی تبدیل گردد؟ - مجله کالارنا

کسانی که فقط با نسخه های سینمایی هل بوی آشنایی دارند، احتمالا از اولین تریلر فیلم پسر جهنمی: کروکد من بیشتر ناامید شده اند، اما هواداران قدیمی مجموعه که کمیک های آن را خوانده اند، احتمالا نکات مثبت زیادی را در اولین پیش نمایش فیلم تازه پیدا خواهند کرد. این فیلم آشکارا با بودجه ای کمتر ساخته شده است، که لزوما چیز بدی نیست، زیرا تعدادی از برترین ماجراجویی های کمیک بوکی پسر جهنمی داستان های کوچک و مستقل بوده اند. کروکد من در میان این داستان ها جایگاه ویژه تری دارد و یکی از محبوب ترین داستان های کل مجموعه به شمار میرود، بنابراین گزینه مناسبی برای یک اقتباس سینمایی تازه بود؛ اقتباسی که قرار است همه چیز را از ابتدا شروع کند و به جای عرضه یک فیلم اکشن پرهرج ومرج، هدفش یک اقتباس وفادارانه از کمیک ها است.

پسر جهنمی: کروکد من در مقایسه با نسخه های پیشین فیلم کوچک تری است

کروکد من یکی از داستان های فرعی -یا به اصطلاح اسپین آف- مجموعه کمیک پسر جهنمی است که یک داستان ترسناک مستقل را روایت می نماید. عناصر فانتزی-حماسی آشنای نسخه های اصلی هم در این کمیک کوتاه وجود دارد -که برخی از آن ها برای فیلمی با بودجه محدود، به سختی قابل بازآفرینی هستند- اما این داستان به مسیر متفاوتی می رود و قصه اش درباره نجات جهان به وسیله پسر جهنمی نیست. بنابراین، کروکد من هرگز به بودجه کلان یا مقیاس بزرگ فیلم های دیگر احتیاج نداشت، چون داستان کوچکی را روایت می نماید و شاید کسانی که تریلر فیلم را به خاطر فقدان عناصر مشابه قضاوت می نمایند، هدف فیلمسازان را به درستی درک ننموده اند.

کارگردان، برایان تیلور، به تازگی تایید کرد که تقریبا همه جلوه های ویژه فیلم میدانی هستند. در حالی که این موضوع فی نفسه ممکن است نگرانی هایی ایجاد کند (چون برای یک فیلم فانتزی، سی جی آی ضروری به نظر می رسد) اما واضح است که این فیلم قرار نیست از جنبه بصری اثر درخشانی باشد. با وجود این، برای داستانی مانند کروکد من عدم استفاده از جلوه های ویژه رایانه ای چندان مشکل ساز نخواهد شد. ضمن اینکه قرار نیست همه اقتباس های کمیک بوکی، بودجه نجومی داشته و سرشار از سی جی آی باشند.

به همان مقدار که فیلم های گیرمو دل تورو دوست داشتنی هستند، برای بسیاری از هواداران سرسخت کمیک ها، فیلم کروکد من دقیقا همان نوع داستانی است که انتظارش را می کشیدند. خط داستانی اصلی کمیک های پسر جهنمی یک ماجراجویی حماسی و هیجان انگیز بود اما هواداران همواره از داستان های فرعی آن هم استقبال نموده اند و از آن ها خاطرات خوبی دارند.

پسر جهنمی همواره راهی برای نمایش وحشت لاوکرفتی پیدا می کرد و اینکه ببینیم این شخصیت گاهی از مسیر اصلی خود منحرف می گردد تا به ماجراجویی های کوچک تر برود و به حل معماهای مستقل بپردازد (گاهی به معنای واقعی کلمه)، اتفاق جذابی بود. برای هواداران کمیک های پسر جهنمی، کروکد من یادآور همان روزهای خاطره انگیز گذشته است، دورانی که کمیک های اصلی مجموعه -که از فکر خلاق مایک مینگولا بیرون آمده بود- را مطالعه می کردند. حتی بدون جلوه های ویژه هالیوودی، این فیلم همچنان می تواند به یکی از نسخه های سینمایی پیروز این فرنچایز تبدیل گردد.

این یک فیلم مستقل است، نه یک بلاک باستر هالیوودی

شرکت فراوری فیلم ملنیوم مدیا و شرکت توزیع فیلم کچاپ اینترتینمنت، هر دو در زمینه فراوری و اکران فیلم های مستقل تخصص دارند و پسر جهنمی: کروکد من یکی از همین فیلم هاست. دو فیلم پسر جهنمی گیرمو دل تورو با عشق و علاقه فراوان ساخته شدند و مورد استقبال عموم مردم قرار گرفتند اما پس از اینکه توسعه قسمت سوم متوقف شد، شاهد ریبوت این مجموعه در سال 2019 بودیم؛ تصمیمی که نتیجه نداد و حتی می توان گفت به یک فاجعه تبدیل شد: این فیلم به کارگردانی نیل مارشال، پایین ترین امتیازات ممکن را دریافت کرد و حتی نتوانست بودجه 50 میلیون دلاری اش را جبران کند.

با شکست آن فیلم، بدیهی بود که اگر قرار است نسخه دیگری هم ساخته گردد، بودجه بسیار پایینی دریافت خواهد نمود. ضمن اینکه هواداران همچنان خشمگین بودند که چرا به گیرمو دل تورو فرصت داده نشد تا سه گانه اش را تکمیل کند و چرا ران پرلمن (بازیگر اصلی پسر جهنمی) با دیوید هاربر جایگزین شد. این نگاه منفی و قهر هواداران درباره کروکد من هم صدق خواهد نمود؛ بسیاری از هواداران حاضر نیستند به این فیلم ها شانسی برای خودنمایی بدهند، چون پسر جهنمی 3 دل تورو را می خواهند. نسخه 2019 به راستی فاجعه بود اما این نوع نگاه بدبینانه نسبت به کروکد من شاید عادلانه نباشد.

عدم حضور گیرمو دل تورو، در کنار لحنی غم انگیز، ترکیب ناکارآمد خطوط داستانی کمیک ها و ضعف فیلمنامه در ایجاد کمدی، باعث شد فیلم پسر جهنمی 2019 به هدف خود نرسد. و با توجه به عملکرد تجاری آن فیلم، باید بدانید که دریافت چراغ سبز برای فراوری یک پسر جهنمی دیگر آسان نبود. کروکد من شاید آخرین اقتباس سینمایی از این مجموعه کمیک باشد و آخرین فرصت هواداران برای دیدار با نسخه لایواکشن شخصیت محبوب شان، بنابراین بهتر است از نقدها نسبت به جلوه های ویژه آن صرف نظر کنیم و به این فیلم کوچک فرصت بدهیم؛ به عبارت دیگر، این فیلم تنها در صورتی می تواند به اثر پیروزی تبدیل گردد که هواداران تنها به خاطر یک تریلر، و فقط به این علت که با نسخه های پیشین فرق دارد، آن را تحریم ننمایند.

مایک میگنولا، خالق اصلی مجموعه در توسعه این فیلم نقش داشته است

در حالی که نام مایک میگنولا به عنوان نویسنده مشترک فیلم پسر جهنمی 2: ارتش طلایی (2008) ذکر شده است -که شاید شرح دهد چرا این فیلم به شدت با فولکلور سروکار دارد- اما او در نگارش داستان پسر جهنمی (2014) و پسر جهنمی (2019) نقشی نداشت. با این حال، او نقش بسیار پررنگ تری در نگارش فیلمنامه کروکد من ایفا نموده است و این موضوع را می توان به طور مستقیم در خود تریلر دید. فارغ از جلوه های ویژه و بودجه، به نظر می رسد بسیاری از نماهای تریلر مستقیما از صفحات کمیک ها برداشته شده اند. نمایی که شخصیت اِفی کولب (Effie Kolb) سوار بر اسب است یا کورا فیشر (Cora Fisher) نگون بخت به وسیله کروکد من تسخیر شده است، تا حد زیادی به منبع اصلی وفادار هستند. یا نمایی که سایه کروکد من را در جنگل های تاریک مشاهده می کنیم؛ این نما به طور خاص، از وحشتناک ترین لحظات تاریخ کتاب های کمیک است و به سبک آثار لاوکرفتی، فضا را برای خیال پردازی مخاطبان فراهم می نماید.

در سوی دیگر، بسیاری از نقدها به تریلر فیلم پسر جهنمی: کروکد من مستقیما به طراحی ظاهری این شخصیت با بازی جک کسی (Jack Kesy) معطوف شده است. برخی ها ادعا نموده اند که ظاهر این شخصیت آماتور و سطحی است و تفاوت زیادی با سه فیلم دیگر پسر جهنمی دارد. با این حال، هواداران قدیمی، به احتمال زیاد شباهت های بین پسر جهنمیِ جک کسی و نسخه کمیکی کروکد من را تشخیص داده اند. پسر جهنمیِ ران پرلمن بی تردید نمادین است و پسر جهنمیِ دیوید هاربر با وجود نقص های آن فیلم، چشمگیر بود اما در واقعیت، هیچ یک از آن ها حق مطلب را در خصوص این شخصیت کمیکی به درستی ادا نمی نمایند. پسر جهنمی، با اینکه عضلانی است اما اغلب فیزیک واقعی خود را زیر کت پنهان و در عین حال شانه هایش را خم می نماید. شاخ های بریده پسر جهنمی در کمیک ها نیز بسیار بزرگتر هستند و در کروکد من در مقایسه با فیلم های قبلی متناسب به نظر می آیند. تصور می گردد که این جزئیات ظریف تصمیمات مایک مینگولا بوده است و او اینجا، نسخه ای بسیار دقیق تر از شخصیت کمیک را ارائه می دهد.

در نهایت، چه هوادار کمیک های پسر جهنمی باشید و چه فقط فیلم ها، باید به جای تمرکز روی تفاوت های کروکد من با فیلم های قبلی، از بازگشت کوچک تر و متمرکزتر این شخصیت به سینما حمایت کنید. شکست نسخه قبلی باعث شد تا این فرنچایز مسیر متفاوتی را دنبال کند اما فیلم تازه با همه ضعف های ظاهری اش، می تواند به اثر قابل توجه و پیروزی تبدیل گردد و حتی با یک عملکرد تجاری خوب، قسمت های بیشتری هم -با بودجه مناسب تر- برای آن ساخته گردد. طبیعی است که وقتی چیزی با انتظارات ما فرق دارد، نسبت به آن بدبین باشیم اما قضاوت در خصوص یک اثر هنری بر اثر یک تیزر یا یک پوستر، منطقی نیست. با توجه به حضور مایک مینگولا در این پروژه، کروکد من این شانس را دارد که به مقدار هر فیلم دیگری خوب و تماشایی باشد.

منبع: cbr