راز انگشتان قطع شده در غارنگاره های باستانی
به گزارش مجله کالارنا، نقاشی های باستانی از دستانی با انگشت های گمشده آنقدر زیاد هستند که نمی توان آن را یک امر تصادفی به حساب آورد.
خبرنگاران | بر اساس نقاشی هایی که از مردمان باستان در غارها بجا مانده است، بسیاری از آن ها فاقد بعضی انگشت ها بودند. بسیاری از دیوارنگاره های غار، دستانی را به تصویر کشیده اند که انگشتان گمشده دارند. تیم سه نفره ای از محققان باور دارند علت این موضوع را کشف نموده اند: این افراد به عمد و آگاهانه انگشتان شان را قطع کردند. در حال حاضر این گفته هنوز یک حدس است، اما محققان باور دارند در آینده شواهدی بدست خواهند آورد که به روشن شدن این سنت عجیب اجداد دور ما یاری خواهد نمود.
به گزارش خبرنگاران ؛ از دیدگاه انسان شناختی، مردمان عصر سنگ از جالب ترین اجداد ما هستند. آن ها با استفاده از سنگ، چوب و مهارت ذاتی خودشان، ابزار می ساختند، آتش درست می کردند، جوامع پیچیده تاسیس می کردند، سگ ها را اهلی می کردند و تقریباً در تمام جهان توسعه یافته بودند. این مردمان که حیات شان از 50000 سال پیش شروع شد و دانشمندان دوره زیست آنها را عصر سنگ پسین می نامند از خودشان تمام انواع هنر و دست سازه ها را برای دانشمندان امروزی به جا گذاشتند. از بین این دست سازه ها می توان به دیوارنگاره های غار اشاره نمود؛ جایی که آن ها جزئیات زندگی شان را برای نسل های آینده ثبت می کردند.
(نقاشی های غار کاسکو)
شناخته شده ترین این نقاشی ها، تصاویری از گاومیش کوهان دار یا صحنه های شکار است، اما تا به امروز نقاشی های ساده از دست متداول ترین آن ها بشمار می روند. مردمان عصر سنگ در سراسر جهان روی دیواره های غار، اثر کف دست خودشان را بجا گذاشته اند و بنا به دلایلی، بسیاری از آنها فاقد بعضی انگشت ها است. این موضوع می تواند دلایل زیادی داشته باشد، مثلاً شاید آن ها انگشتان شان را در اثر یخ زدگی از دست می دادند، اما یک چیز این توضیح با عقل جور درنمی آید. برای مثال، حتی در مناطقی با آب و هوای گرم این قبیل نقاشی ها دیده شدند؛ جایی که امکان ندارد مردم انگشتان شان را از یخ زدگی از دست داده باشند.
محققان دانشگاه سایمون فریزر در کانادا احساس کردند از آنجا که در مکان های بسیار زیادی در جهان، شمار بسیار زیادی از نقاشی ها حاوی دست هایی است که انگشتان گمشده دارند این موضوع نمی تواند اتفاقی باشد، به همین علت نگاهی به قبایل امروزی انداختند تا ببینند آیا هیچ یک از آن ها کار مشابهی نظیر این (قطع انگشتان) انجام می دهند. چیزی که آن ها یافتند این بود که نه تنها مردمانی هستند که هنوز انگشتان شان را قطع می نمایند، بلکه این سنت به طرز شگفت انگیزی متداول است. محققان 121 فرهنگ از سراسر جهان را یافته اند که شکلی از سنت قطع انگشت را اجرا مینمایند.
(نقاشی های غار گارگاس)
اما علت این کار در فرهنگ های مختلف بسیار متنوع است: بعضی افراد بنا به دلایل مذهبی مثلاً پیشکش کردن یا طلسم خوش شانسی انگشتان شان را قطع می نمایند. در اسناد بجامانده مواردی توضیح داده شده که در آنها، مادران انگشت کودک خودشان را می بریدند و آن را قورت می دادند تا خوش شانسی در زندگی نصیب فرزندشان گردد. جوامع زیادی هم بوده اند که زمان عزاداری برای از دست دادن عزیزشان، یک انگشت شان را می بریدند و البته انجام این کار به عنوان مجازات نیز جلوی شرارت مجرم را می گرفت.
با وجود گستردگی این سنت در جهانی امروز، باورش سخت نیست که مردمان باستان نیز این سنت را داشته باشند، اما این گزارشات را نمی توان مدرک تلقی کرد و نویسندگان این پژوهش نیز می دانند تفاوت زیادی میان احتمال وقوع یک عمل و اطمینان از وقوع آن وجود دارد. بدون شواهد و مدارک قطعی در خصوص قطع انگشتان، این گفته ها را باید فرضیه قلمداد کرد، اما حالا با انتشار این مقاله، دست کم باستان شناسان می دانند دنبال چه چیز بگردند و شاید این مدرک به زودی پیدا گردد.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: فرادید