2020؛ سالِ ویروس و فرار، سالِ به بن بست رسیدن - مجله کالارنا

شاید در این میان برجسته ترین چهره که نگاهی نگران به آینده بشریت دارد استفن هاوکینگ است. سال گذشته، او در مقاله ای نوشت:

هم اکنون، بیش از هر زمان دیگر در تاریخ ما، نسل بشر احتیاج دارد که دست همکاری به یکدیگر بدهد. ما با چالش های محیط زیستی هولناکی روبرو هستیم: گرم شدن آب و هوا، فراوری غذا، ازدیاد جمعیت، کشتار دیگر گونه های جانوری، اسیدی شدن دریا ها و بیماری های همه گیر.

این ها همگی در کنار هم، به ما یادآوری می نماید که ما در خطرناک ترین لحظه از تاریخ بشریت قرار داریم. ما حالا فناوری لازم را در اختیار داریم که سیاره محل زندگی مان را نابود کنیم، اما این توانایی را در خود نپرورده ایم که از این نابودی اجتناب کنیم.

حالا عالم گیرشدن کووید-19 محققان را به اظهار نظر درباره ریشه این پدیده واداشته است که:

آیا انتها انسان نزدیک است؟

جِین گودال، محقق شهیر انگلیسی در این باره نوشت: بیماری کووید- 19 حاصل بهره کشی بیش از حد ما انسان ها از طبیعت است.

گودال کارشناسی معروف که تحقیقاتش در آفریقا منجر به کشف ماهیت واقعی شامپانزه ها شد، از مردم سراسر دنیا خواست از اشتباهات گذشته برای جلوگیری از وقوع بلایای آینده، درس عبرت بگیرند.

این کارشناس 82 ساله در یک کنفرانس تلفنی یادآور شد که هر کس می تواند اثربخش باشد و به دلیل از بین بردن جنگلها، گونه های مختلف حیوانات جنگل مجبور به مجاورت با هم می شوند و در نتیجه، بیماری ها از یک حیوان به دیگری انتقال می یابد و احتمال اینکه حیوان دوم، انسان ها را مبتلا کند، بسیار زیاد است، زیرا مجبور به تماس نزدیکتر با انسان هاست.

وی به شکار حیوانات به عنوان وعده غذایی و فروش در بازار های آفریقا یا آسیا به ویژه چین اشاره نمود و گفت که این شرایط باعث جهش ویروس از حیوانات به انسان ها می گردد.

گودال بر این باور است که کشاورزی متراکم را می توان مسبب ایجاد منبعی از بیماری های حیوانی دانست؛ بیماری هایی که آفت جوامع انسانی خواهند بود. گودال می گوید ما با بی احترامی و نادیده دریافت حیوانات و محیط زیست در واقع تیشه به ریشه خودمان می زنیم؛ ما با نادیده دریافت حیوانات وحشی و همین طور حیوانات اهلی، وضعیتی را برای خود رقم زده ایم که می تواند برایمان باعث بیماری گردد.

گودال معتقد است: ما باید هرچه سریع تر از کشاورزی صنعتی و نابودی زیستگاه های طبیعی دست برداریم، زیرا اگر به همین منوال زندگی کنیم، با تهدید بیماری ها و مسائل آب و هوایی روبه رو خواهیم شد. او کشاورزی صنعتی را بی ارتباط با شیوع پدیده مخرب مقاومت آنتی بیوتیکی نمی داند ومی گوید با سیستم های کشاورزی متراکم توانستیم به فراوری انبوه مواد غذایی برسیم، اما حجم بالای ضایعات و بعضا رنج وارده به حیوانات را هم نباید نادیده گرفت.

از جمله راه حل های پیشنهادی این محقق کوشش برای نجات انسان ها از فقر و نداری است؛ زیرا معضل فقر به عقیده او تأثیر قابل ملاحظه ای روی طبیعت برجای می گذارد. فقرا به قدری برای تأمین غذا محتاج اند که در بعضی مناطق برای بقا به قطع درختان جنگل روی می آورند. در مناطق شهری هم فقرا با ارزان ترین غذا های موجود روزگار می گذرانند؛ غذا هایی که فراوریشان می تواند برای طبیعت پیامد های ناگواری در پی داشته باشد. سایر عوامل تأثیرگذار در نابودی طبیعت به عقیده گودال عبارتند از جنگ و خشونت، مصرف گرایی و همین طور رژیم غذایی. گودال می گوید باید سعی کنیم از خرید فراوریات مخرب برای طبیعت دست بکشیم.

از دیدگاه گودال، یکی از درس هایی که بحران کرونا برایمان داشت، این بود که باید تغییر رویه دهیم؛ دانشمندان هشدار داده اند برای پیشگیری از بحران های آینده باید در رژیم غذایی خود تجدیدنظر نموده و به سمت مواد غذایی گیاهی حرکت کنیم، آن هم برای حفظ حیوانات، زمین و سلامت فرزندان مان. خلاصه این که از دیدگاه گودال، اگر ما انسان ها تغییر رویه ندهیم، کارمان ساخته است و فرصت زیادی هم برای زندگی به همین منوال نداریم.

به گزارش FAIRR (شبکه ای دنیای از سرمایه گذارانی که به مسائل زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی در زنجیره های تأمین پروتئین توجه دارند) بیش از 70 درصد عظیم ترین فراوریکنندگان گوشت، ماهی و لبنیات، به دلیل استاندارد های ایمنی سهل انگارانه، دارای ظرفیت ایجاد بیماری های همه گیر در آینده شناسایی شدند. به گفته جِرِمی کولِر، مؤسس FAIRR، کشاورزی صنعتی نه تن ها نسبت به این همه گیری ها آسیب پذیر بوده، بلکه خود مقصر ایجاد چنین وضعیتی نیز هست. به عقیده کولر برای جلوگیری از ایجاد همه گیری بعدی، صنعت گوشت باید چاره ای برای برخورد با استاندارد های ایمنی اهمال کارانه درخصوص مواد غذایی بیندیشد.

منبع: Guardian ، Salon ، Phil Torres