حقوق ماهانه 15 تا 20 میلیونی کارمندان بیمه ها - مجله کالارنا

به گزارش گروه اقتصادی خبرنگاران، براساس گزارش های بیمه مرکزی ایران، درحال حاضر شرکت بیمه دولتی ایران و 24 شرکت بیمه غیردولتی، آسیا، البرز، دانا، معلم، پارسیان، توسعه، رازی، کارآفرین، سـینا، ملت، دی، سامان، نوین، پاسارگاد، میهن، کوثر، ما، آرمان، تعاون، سرمد، تجارت نو، حکمت صبا، خاورمیانه و باران در سرزمین اصلی و 6 شرکت بیمه حافظ، امید، ایران مشخص، متقابل کیش، متقابل اطمینان متحد قشم و آسماری در منطقه ها آزاد و ویژه اقتصادی مشغول انجام فعالیت هستند. البته دو بیمه خاورمیانه و باران، شرکت های تخصصی بیمه زندگی محسوب شده و دو شرکت بیمه اتکایی امین و اتکایی ایرانیان نیز در زمینه عملیات اتکایی فعالیت می نمایند. براساس این، تا سال 1400 تعداد 33 شرکت بیمه ای در کشور فعالیت می کردند. صنعت بیمه ایران نسبت به صنعت بیمه در جهان از عمق چندانی برخوردار نیست (که این مورد می تواند به علت وجود نااطمینانی بالا در اقتصاد ایران، تورم های شدید، گسترده بودن بخش غیررسمی اقتصاد ایران و... باشد)؛ اما به هرحال تجربه تلخی که در صندوق های بازنشستگی ایران وجود دارد، می تواند هشداری بر تکرار این اتفاقات در صنعت بیمه در آینده باشد. توجه داشته باشیم آنالیز عملکرد شرکت های بیمه ای از این منظر مهم است که طی سال گذشته حق بیمه تولیدی یا حق بیمه دریافتی حدود 30 شرکت بیمه ای بیش از 115 هزار میلیاردتومان بوده است. طی سال گذشته از رقم 115 هزار میلیاردتومانی که بیمه ها از مردم و شرکت ها گرفته اند، نزدیک به 65 هزار میلیاردتومان آن را در قالب خسارت به مردم و شرکت ها بازگردانده اند و بیش از 50 هزار میلیاردتومان آن نزد شرکت ها مانده که بخشی از آن مربوط به سود شرکت ها، بخشی مربوط به بیمه های زندگی و عمر و بخش دیگر نیز مربوط به تعهدات ایفانشده سال های قبل است. به هرحال، از این مقدمه طولانی هم که بگذریم، در گزارش پیش رو با آنالیز صورت های اقتصادی سال 1400 شرکت های بیمه ای، از مقایسه تعداد کارکنان و سرفصل حقوق و دستمزد کارکنان، میانگین پرداختی شرکت ها به کارکنان محاسبه شده است. آنالیز ها نشان می دهد میانگین پرداختی شرکت های بیمه ای در سال گذشته حدود 15 میلیون تومان بوده است. بعلاوه در 12 شرکت میانگین رقم دریافتی هر کارمند بین 15 تا 20 میلیون تومان و در یک شرکت نیز این رقم 29 میلیون تومان بوده است.

گردش اقتصادی 115 هزار میلیاردتومانی بیمه ها

براساس آمار های ارائه شده از سوی بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران که خروجی داده های خوداظهاری شرکت های بیمه در سامانه سنهاب است، مبلغ حق بیمه تولیدی شرکت های بیمه ای در سال 1400 به رقم 115 هزار و 117 میلیاردتومان رسیده که نسبت به مدت مشابه سال 99 رشد 41 درصدی داشته است. بعلاوه خسارات پرداختی بیمه ها در سال 1400 حدود 65 هزار میلیاردتومان است که این میزان نسبت به رقم سال 99 رشد 48 درصدی را تجربه نموده است. گزارش بیمه مرکزی نشان می دهد سهم بخش دولتی از حق بیمه تولیدی و خسارت پرداختی صنعت بیمه، به ترتیب 69 و 69/7 درصد و سهم بخش دولتی به ترتیب 31 و 30/3 درصد بوده است. گزارش بیمه مرکزی نشان می دهد از کل حق بیمه دولتی شرکت ها، به ترتیب 35 و 18/3 درصد از آن بخش شخص ثالث و مازاد و بخش درمان به دست آمده است (درمجموع بیش از 53 درصد حق بیمه تولیدی از این دو بخش است). بعلاوه 36 و 34 درصد از خسارت پرداختی صنعت بیمه به این دو بخش شخص ثالث و مازاد و بخش درمان پرداخت شده و این دو بخش درمجموع بیش از 69 درصد از خسارت پرداختی صنعت بیمه را به خود اختصاص داده اند.

حقوق ماهانه 15 تا 20 میلیونی کارمندان بیمه ها

نگاهی به آمار و ارقام حقوق و دستمزد کارگران و حداقل بگیران نشان می دهد در سال 1400 حقوق کارگران بسته به تاهل، تعداد فرزند و سابقه کار، به طور میانگین در بازه 4 تا 5 میلیون تومان بوده است. درخصوص خانوار ها با توجه به اینکه مرکز آمار ایران گزارش هزینه-عایدی سال 1400 را منتشر ننموده، نگاهی به ارقام سال 1399 مرکز آمار نشان می دهد میانگین عایدی خانوار با سرپرست شاغل در بخش دولتی و عمومی حدود 8/7 میلیون تومان و برای سرپرست خانوار شاغل در بخش خصوصی 5/3 میلیون تومان بوده است. البته اعداد و ارقام عایدی مرکز آمار ایران مربوط به کل عایدی های سرپرست خانوار شامل عایدی از شغل دوم، عایدی از اجاره خانه و مغازه و فروش محصول و... است.

اما این ارقام را به حافظه تان بسپارید تا برسیم به دریافتی های کارمندان شرکت های بیمه ای در کشور. قبل از اینکه برویم سراغ اعداد و ارقام پرداختی شرکت های بیمه ای، ضروری است متذکر شویم اعداد و ارقامی که به عنوان دریافتی کارمندان درنظر گرفته شده، شامل حقوق و دستمزد، اضافه کار، یاری هزینه خواروبار و مسکن، حق اولاد و عائله مندی، بدی آب وهوا و سختی کار بوده و رقم پرداختی شرکت های بیمه ای برای لباس فرم کارکنان، پاداش بازنشستگی و پاداش سالانه هیات مدیره، حق بیمه بازنشستگی سهم کارفرما، پرداختی برای بازخرید سنوات کارکنان، پرداختی برای بازخرید مرخصی کارکنان و بازنشستگان، حق بیمه و حوادث کارکنان و حق بیمه تکمیلی و... به عنوان دریافتی کارکنان درنظر گرفته نشده است.

براساس آنالیز ها از صورت های اقتصادی شرکت های بیمه ای، میانگین حقوق ماهانه دریافتی کارمندان 29 شرکت بیمه ای طی سال 1400 حدود 14 میلیون و 800 هزارتومان بوده است. بالاترین رقم میانگین دریافتی کارمندان، مربوط به شرکت سرمایه گذاری صنعت بیمه است. تعداد کارکنان این شرکت در سال گذشته 15 نفر بوده است. میانگین رقم پرداختی این شرکت به کارکنان 29 میلیون و 400 هزارتومان بوده است.

پس از این شرکت، میانگین پرداختی بیمه سرمد 20 میلیون و 200 هزارتومان بوده است. میانگین پرداختی بیمه اتکایی امین با 19/8 میلیون تومان سوم، بیمه زندگی خاورمیانه با 18/9 میلیون تومان چهارم، بیمه پاسارگاد با 18/8 میلیون تومان پنجم، بیمه سامان با 18/6 میلیون تومان ششم، بیمه ما با 18 میلیون تومان هفتم، بیمه اتکایی ایرانیان با 16/1 میلیون تومان هشتم، بیمه تعاون و بیمه حافظ با 16 میلیون تومان به ترتیب نهم و دهم هستند. بیمه زندگی باران با 15/6 میلیون تومان در رتبه یازدهم، بیمه کارآفرین با 15/2 میلیون تومان دوازدهم، بیمه آسیا با 15 میلیون تومان سیزدهم، بیمه دانا با 14/9 میلیون تومان چهاردهم و بیمه پارسیان با 14/8 میلیون تومان در رتبه پانزدهم واقع شده است.

پایین ترین حقوق در بیمه ها 10 میلیون تومان

اما کمترین رقم میانگین پرداختی در شرکت های بیمه ای به کارکنان، مربوط به شرکت بیمه آرمان با 9/7 میلیون تومان، بیمه میهن و رازی هرکدام با 10/2 میلیون تومان، بیمه سینا و البرز هرکدام با 10/3 میلیون تومان بوده است. بعلاوه با توجه به اینکه صورت های اقتصادی سال 1400 دو شرکت دولتی بیمه مرکزی و بیمه ایران در دسترس نیست، از آمار و ارقام صورت اقتصادی سال 1399 این شرکت ها برای برآورد حقوق پرداختی به کارمندان این شرکت ها استفاده شده است. براساس اطلاعات صورت اقتصادی، رقم پرداختی دو شرکت در سال 1399 برای هر کارمند به طور میانگین 11 میلیون تومان بوده است که البته با توجه به رشد 42 درصدی حقوق و دستمزد در شرکت های بیمه ای طی سال 1400، اگر مبنا را 41 درصد قرار بدهیم، به رقم 15/5 میلیون تومان در هر دو شرکت خواهیم رسید. به هرحال، آنچه در نمودار و جدول برای این دو شرکت دولتی آمده، همان اعداد و ارقام سال 1399 است.

عبرت از صندوق های عاقبت بازنشستگی

از جزئیات که بگذریم، بیش از 115 هزار میلیاردتومان در سال 1400 از سوی مردم به بیمه سپرده شده است. بخشی از این ارقام مربوط به بیمه سالانه بخش هایی همانند درمان و شخص ثالث و بیمه بدنه خودرو و امثالهم می گردد که اگر فرد تصادف کند یا بیمار گردد، این ارقام را در همان زمان دریافت خواهد نمود، اما بخشی از ارقام پرداختی مردم شامل بیمه های زندگی و عمر و امثالهم است که بیمه پرداز به چشم سرمایه گذاری به آن نگاه می نماید. این بخش از ارقام پرداختی مردم که صرفا برای پوشش یک سری ریسک ها و محافظت از فرد بیمه پرداز درمقابل تغییرات و تحولات جسمی و اقتصادی وی در آینده است، به ما می گوید باید مراقب بود بیمه ها این سرمایه گذاری های نسلی مردم را به شکل عالمانه و با نگاه امانت مردم، نگهداری نمایند. به طوری که ارقام پرداختی مردم سال های بعد قابل بازیابی و استفاده برای آن هایی که حق بیمه پرداخت نموده اند، باشد. براساس این، انتظار از شرکت های بیمه ای این است که سرمایه های خرد بیمه پردازان را که با هزاران امید به این شرکت ها سپرده اند و انتظار برخورداری در زمان پیری و کهولت یا از کارافتادگی را دارند به برترین و بهینه ترین شکل ممکن نگهداری نمایند. امری که در صندوق های بازنشستگی کشور دارای تجربه تلخ و ویرانگری بوده است؛ چراکه در صندوق های بازنشستگی ایران به واسطه مدیریت ناکارآمد در گذشته، سرمایه های خرد مردم و حق بیمه های پرداختی آن ها نه تن ها به شکل بهینه و درست سرمایه گذاری نشد، بلکه با دست درازی دولت و مدیران صندوق ها، این منابع در بخش های پربازده اقتصاد سرمایه گذاری نشده اند. اگر مدیران صندوق ها به حق بیمه پرداختی مردم به چشم امانت نگاه می کردند، امروز که صندوق ها به بلوغ رسیده و تعداد بیمه پردازان آن ها کم شده و جمعیت شاغل کشور هم رو به میانسالی و حتی پیری است، منابع و پس انداز ها می توانست بدون یاری دولت یا حتی با کمترین دخالت دولت، دخل و خرج صندوق ها را پوشش دهد. اما نگاهی به عملکرد صندوق های بازنشستگی در کشور حکایت از یک شرایط بحرانی دارد؛ چراکه طبق آمار ها در ایران 18 صندوق بازنشستگی وجود دارد که درمجموع حدود 23/6 میلیون مشترک و مستمری بگیر اصلی را تحت پوشش قرار داده اند. چهار صندوق از این 18 صندوق درحال حاضر قادر به پرداخت حقوق و مزایای بازنشستگان خود از محل منابع داخلی نبوده و در قوانین بودجه سالانه مبالغی برای یاری به آن ها درنظر گرفته می گردد. از منظر بودجه ای نکته قابل تامل در این خصوص، رشد فزاینده میزان این یاری ها در اثر اتخاذ تصمیمات هزینه ساز برای صندوق ها و بعلاوه رسیدن تعداد جالب توجهی از شاغلان فعلی به سن بازنشستگی است. براساس جداول بودجه، میزان اعتبارات یاریی دولت به صندوق ها از حدود 30 هزار میلیاردتومان در سال 1393 به حدود 217 هزار میلیاردتومان در سال 1401 رسیده است. البته اگر اعتبار یاریی به صندوق های دستگاهی ورشکسته همانند صندوق بازنشستگی کارکنان صداوسیما، صندوق بازنشستگی کارکنان هما و... را در این آمار لحاظ کنیم، به ارقام درشت تر از این نیز خواهیم رسید. بعلاوه طی سال های اخیر 18 تا 19 درصد از بودجه عمومی کشور به جبران کسری صندوق های بازنشستگی اختصاص پیدا نموده است. درمجموع، تجربه تلخ صندوق های بازنشستگی کشور آیینه تمام نمایی برای عبرت دولت و مردم است. بااین حساب شرکت های بیمه ای که سالانه بیش از 100 هزار میلیاردتومان گردش اقتصادی در قالب حق بیمه دارند، احتیاج است ارقام حقوق و دستمزد و هزینه های جانبی، خرید ساختمان های لوکس، خرید دفاتر لوکس و هزینه های جاری آن ها در قالب سفر و ماموریت و... آنالیز و شفاف سازی گردد؛ چراکه همه حق بیمه دریافتی آن ها نه تن ها عایدی این شرکت ها محسوب نمی گردد و آن ها مالکیتی برای هرچه می گیرند، ندارند، بلکه با شفاف سازی بیشتر باید جلوی بریزوبپاش ها و حقوق چندده میلیونی را در این شرکت ها گرفت تا تجربه تلخ صندوق های بازنشستگی در اینجا نیز تکرار نگردد. البته مساله فقط به اینجا ختم نمی گردد، اگر تحقیق و پژوهش بی طرفانه و مستقل از دستگاه های دولتی و شرکت های بیمه ای در کشور انجام گردد، در حوزه درمان و شخص ثالث و بیمه بدنه نیز نارضایتی بیمه پردازان بسیار دیده می گردد که همیشه مطالبه عمومی در این خصوص بدون پاسخ مانده است.